Een woonkamer, 's ochtends, vijf voor elf. De doodzieke patiënt grijpt met beide handen de bedrand vast. De knokkels worden wit. Zijn ogen staan wijdopen, het zweet loopt erin. De arts trekt de vloeistof op, houdt de spuit omhoog, tikt de luchtbel naar boven en zegt: 'Ik zal je helpen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten